ค้นหาหมวดอักษร ค

ค้นหาจาก : คำศัพท์ ความหมาย

 

ค้นหา

ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน

• ความหมายของคำว่า ' ครืน ๒ '

  ครืน ๒   หมายถึง [คฺรืน] ว. เสียงดังลั่นเช่นฟ้าร้อง.

คำที่ใกล้เคียงกัน

• ครืน ๓, ครื้น, ครืนครั่น, ครื้นครั่น

  [คฺรืน, คฺรื้น, -คฺรั่น] ว. เอิกเกริก, กึกก้อง, สนั่น, มากด้วยกัน.

• ครืน ๓, ครื้น, ครืนครั่น, ครื้นครั่น

  [คฺรืน, คฺรื้น, -คฺรั่น] ว. เอิกเกริก, กึกก้อง, สนั่น, มากด้วยกัน.

• ครืน ๓, ครื้น, ครืนครั่น, ครื้นครั่น

  [คฺรืน, คฺรื้น, -คฺรั่น] ว. เอิกเกริก, กึกก้อง, สนั่น, มากด้วยกัน.

• ครืน ๓, ครื้น, ครืนครั่น, ครื้นครั่น

  [คฺรืน, คฺรื้น, -คฺรั่น] ว. เอิกเกริก, กึกก้อง, สนั่น, มากด้วยกัน.

• ครื้นครึก

  [คฺรื้นคฺรึก] ว. ครึกครื้น, รื่นเริง, สนุกสนาน, เอิกเกริก.

• ครื้นเครง

  [คฺรื้นเคฺรง] ว. เสียงดังครึกครื้น, สนุกสนาน เช่น หัวเราะกันอย่างครื้นเครง, มีอารมณ์สนุกสนาน เช่น เขาเป็นคนครื้นเครง.

• ครือ ๑

  [คฺรือ] (โบ) ก. คือ.